پکن گردی

پایتخت باقی مانده از یک امپراتوری 5000 ساله با نماهایی ویژه و منحصر به فرد که بخش های مختلفی از تاریخ را در خود جای داده است، این شهر همچنان شهری زنده و پر جنب و جوش در بین تمامی شهرهای چین است.

این شهر زمانی یکی از مستحکم ترین پایگاه های کمونیسم بوده و امروزه نیز چنین است. شاید در هیچ نقطه ی دیگری در چین نتوانید ترکیبی چنین یک دست از بناهای تاریخی و مدرن را بدون آن که بیننده متوجه ناهمگونی بشود، پیدا کنید.

شهر ممنوعه که در کنار یکی از بزرگترین میادین جهان یعنی میدان تیانمن قرار گرفته، بدون شک نگینی درخشان در مرکز این شهر است. کافی است نقشه ی این شهر عظیم را ببینید تا متوجه شوید خیابان های این شهر مانند حصاری، از این شهر تاریخی محافظت میکنند.

از ماه سپتامبر تا اوایل نوامبر که می‌شود از شهریور تا اواخر مهر ماه، بهترین فصل برای سفر به پکن است. هوا بسیار معتدل و عالی است و تعداد توریست‌ها بسیار کمتر از فصل‌های دیگر است. چینی‌ها برای این بازه زمانی کلمه خاصی را مطرح میکنند به نام تیانگائو کیشوانگ، که معنی آن آسمان بلند و هوای تازه است که البته معنای تحت‌اللفظی آن است.
زمستان فصل یخبندان پکن است ، دما از 20 درجه سانتی‌گراد زیر صفر پایین‌تر می‌رود و بادهای سرد شمالی، لرزه بر اندام همه می‌اندازد. فصل بهار صرف نظر از گرد و غبار وحشتناکی که از سمت مغولستان می‌آید و همه جا را میپوشاند ، فصل مناسبی برای سفر است.

پکن (به معنای پایتخت شمالی) بیرون از منطقه مرکزی و حیاتی تمدن چینی قرار گرفته بود و تنها بعد از اشغال چین به دست مغول‌ها به چشم آمد. پکن به خاطر داشتن موقعیت ایده‌آل استراتژیک در شمال چین، خیلی زود تبدیل به به یک شهر اصلی شد.

محوطه‌ی جنوب غربی پکن، 500.000 سال پیش مسکن انسان‌های اولیه بوده است. تاریخچه‌ی پکن به جایی که یوژو نامیده می‌شود، برمیگردد. یوژو در طی پادشاهی اسطوره‌ای زرد، یکی از نه استان تحت سیتره آنها به شمار می‌رفت.

در قرون بعدی، که پکن پی در پی توسط نیروهای خارجی اشغال می‌شد، به عنوان یک مرکز سیاسی اصلی، به توسعه اقتصادی دست یافته بود و در این برهه‌های زمانی نقش‌های حساس نظامی و سیاسی را هم ایفا مینمود. در 1215 میلادی چنگیزخان مغول و ارتش ترسناکش پکن را ویران کردند.

پکن مانند تمام شهرهای کهن دنیا دارای جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی خاص خود می‌باشد که سالانه گردشگران زیادی بخاطر این جاذبه‌ها به این شهر سفر میکنند.
جاذبه‌هایی مثل میدان تیانانمن، معابد مینگ، کاخ تابستانی، معبد لاما، شهر زیرزمینی پکن، رصد خانه باستانی، پارک معبد آسمان و شهر ممنوعه.
از میان جاذبه‌های بسیار پکن به یکی از آنها به اختصار می‌پردازیم :
شهر ممنوعه

به این دلیل ممنوعه نامیده می‌شود چون ارتباطش با جهان خارج به مدت 500 سال قطع بود. از میان تمام آثار تاریخی ثبت شده در پکن، شهر ممنوعه کاملترین، سالم‌ترین و احتمالا بهترین آنها است. شهر ممنوعه در واقع محلی بود که امپراتور به زندگی خصوصی‌اش در جوار همسران بی‌شمارش می‌پرداخت و به نوعی یک حرم‌سرای عظیم و مجلل شمرده می‌شده است.

در پکن هستید ، گرسنه‌اید؟ وارد یک رستوران غذاهای حاضری بشوید، این بهترین گزینه‌ی شماست، جایی که خود پکنی‌ها غذایشان را میخورند. در مورد غذا باید گفت پکن، از دیگر شهرهای چین هم ارزان‌تر است. چینی‌ها هم مثل ما ایرانی‌ها اهل تنقلات هستند. با آمدن زمستان و سرما، خوراکی‌های مخصوصی هم وارد خانه‌های چینی می‌شود. یکی از این خوراکی‌ها بینگ تانگ هولو است، که نوعی توت شیرین است.

اردک بریان در پکن آنقدر معروف است که کباب شیشلیک در مشهد، بنابراین توصیه ما این است که خوردن آن را از دست ندهید. البته هر رستورانی هنر پخت این اردک و عَرضه آن را در بهترین حالت ندارد.